برای فهم تبعیض نژادی و تاریخ اعتراضات مدنی، این ۱۲ فلم را ببنید
منبع: تایم
نویسنده: کدی لنگ
ترجمه: حسین قرباغیان
کشته شدن جورج فلوید، برونا تیلور، احمد آربری و تونی مک دید یک بار دیگر ضرورت عدالت نژادی را در صدر مباحث سیاسی در امریکا قرار داد. اعتراضات گسترده در برابر تبعیض نژادی و خشونت پولیس و هم‌چنان نافرمانیهای مدنی باعث شده است که مردم کشور (و جهان) نتوانند پی‌آمدهای تاریخ طولانی نژادپرستی و خشونت‌های نژادی را نادیده بگیرند. به هر اندازه که تعداد زیاد مردم با این حقیقت تلخ مواجه شوند که سیاه‌پوستان امریکا روزانه با مشکلات سختی روبه‌رو هستند، نیاز به آموزش تاریخ مبارزه دوام‌دار برای عدالت نژادی برجسته‌تر می‌شود.
در حالی که درباره نژاد و مبارزه با تبعیض نژادی کتاب‌های زیاد و ارزش‌مندی نوشته شده است، منابع با‌ارزش دیگر در قالب سایر رسانه‌ها مانند فلم با موضوعات مهم برای آموزش بیننده‌گان در این مورد موجود دارد. در زیر، اشلی کلارک، مدیر برنامه‌نویسی فلم در اکادمی موسیقی بروکلین و همکارش جیسی ترسیل، ریپیتوری اکادمی موسیقی بروکلین (BAM) و متخصص برنامه‌نویسی فلم، ۱۲ فلم و مستند را معرفی کرده‌اند که در فهم شرایط فعلی کمک می‌کند.
- نبرد الجزایر (۱۹۶۶)- The Battle of Algiers
ترسیل درباره درام تاریخی نبرد الجزایر به کارگردانی و نویسنده‌گی گیلو پونته‌کورو می‌گوید: «تعداد زیاد از این فلم‌ها کار هنری هستند، ولی آن‌ها به عنوان تبلیغات سیاسی بسیار مهم (به ویژه در هنر یا ادبیات)، نیز مورد استفاده قرار گرفتند. انقلابیون تقریباً در سراسر جهان مثل کتاب درسی، فلم نبرد الجزایر را مطالعه کردند تا بدانند که چگونه می‌توانند به صورت بالقوه مقاومت مسلحانه را در فضاهای مختلف پایدار نگه دارند. این ایده غالباً از همان بخش‌هایی که ما در موردش صحبت می‌کنم، به وجود می‌آید، چه این بخش‌ها هنری باشد یا سیاسی، ابزار سازمان‌دهی یا هم‌چنین بازتاب‌دهنده وضعیت شخصی – همه‌ی این‌ها در یک زمان اتفاق می‌افتد. این یک ویژه‌گی بارز و واقعی این نوع سینمای انقلابی است.»
فلم را در این‌جا ببنید: آپارات، یوتیوب
- قتل فرید همپتون (۱۹۷۱) – The Murder of Fred Hampton
ترسیل می‌گوید: «این مستند درباره رهبر ۲۱ ساله جریان پلنگ سیاه (Black Panther) از شیکاگو که یکی از سخنرانان بزرگ و الهام‌بخش قرن بیستم بود و در جوانی توسط اف‌بی‌آی و اداره پولیس شیکاگو کشته شد، می‌باشد. این دقیقاً به این موضوع می‌پردازد که مخالفان و معترضان سیاه‌پوست چگونه نابود می‌شوند و به قتل می‌رسند و این روند بارها و بارها تکرار می‌شود. یافتن این فلم خیلی راحت نیست، همیشه به راحتی رفتن به نتفلیکس نیست که رفته و پنج فلم را هم‌زمان به دست آوریم؛ چون درباره این واقعیت صحبت می‌کند. با بسیاری از تاریخ سینمای رادیکال سیاه که روی صحنه هست، فرق دارد. این‌ها فلم‌هایی هستند که سرکوب شدند – توزیع جزیی و ثانوی داشتند – و این بخش عمده‌ای از روایت سینمای رادیکال سیاه است.
فلم را در این‌جا ببینید: فلم برای اکشن
- سیاهان بریتانیکا (۱۹۷۸) – Blacks Brittanica
مستند سیاهان بریتانیکا، به سفارش سرویس نشرات عمومی (PBS) بوستون در سال ۱۹۷۸ ساخته شد. این فلم نژادپرستی را از نگاه سیاه‌پوستان طبقه کارگر بریتانیا بررسی می‌کند و شامل مصاحبه با چندین فعال سیاه‌پوست است. کلارک توضیح می‌دهد: «با این‌که فلم محصول امریکا بود، اما در ایالات متحده به شدت سانسور شد و در انگلستان به طور کامل ممنوع.» کلارک و تروسل این موضوع را مطرح می‌کنند که «کارهایی است که حقیقت دارد، اما همیشه سرکوب می‌شود. این‌ها زبان‌های بین‌المللی‌اند که اغلب سرکوب شدند.»
فلم را در این‌جا ببینید: یوتیوب
- آهنگ‌های دست‌های ارزشمند (۱۹۸۶)- Handsworth Songs
به گفته کلارک، مجموعه‌ای از فلم‌های اواخیر دهه‌های ۷۰ و ۸۰ میلادی وجود دارد که واقعاً مستندهای مهم درباره نافرمانیهای مدنی و وحشی‌گری پولیس در بریتانیا هستند. مهم‌ترین آن‌ها فلمی به نام آهنگ‌های دست‌های ارزشمند، به کارگردانی جان آکومفرا و محصول مجموعه فلم صوتی سیاه (The Black Audio Film Collective) است. فلم زمانی مطرح شد که یک سال بعد به عنوان «موزاییک مستند آزاد» در اکادمی موسیقی بروکلین نمایش داده شد. از شورش‌های دست‌های ارزشمند سال ۱۹۸۵ در بیرمنگام انگلیس به خاطر بررسی تنش‌های نژادی گسترده، استفاده صورت گرفت.
مصاحبه‌ای درباره فلم را در این‌جا ببینید: یوتیوب
- کار درست انجام دهید (۱۹۸۹) – Do the Right Thing
کلارک در‌باره‌ی فلم تحسین‌برانگیز لی در سال ۱۹۸۹ می‌گوید: «فلم به عنوان یک کمدی مبهم در گرم‌ترین روز تابستان آغاز می‌شود. با تنش‌ها آغاز شده و با نافرمانیهای مدنی ختم می‌شود. تنش‌هایی که توسط خود سپیک لی – [Mookie] شخصیتی که او بازی کرده – با پرتاب یک بسته زباله از پنجره، بعد از آن‌که رادیو رحیم [بیل نون] توسط پولیس خفه می‌شود، آغاز می‌شود. واقعاً جالب است که به گذشته برگشته و واکنش‌های آن زمان به فلم را بخوانیم. آن‌ها به جای مرگ رادیو رحیم، بیش‌تر بالای تخریب اموال متمرکز شدند – و آن‌ها ظاهراً منتقدان لیبرال بودند. دیدن تکرار شدن این الگو در حال حاضر واقعاً شگفتی‌آور است، به ویژه در گفتمان افرادی که در عوض زنده‌گی‌هایی که از بین رفته است، بیش‌تر بالای تخریب اموال و دارایی‌ها تمرکز می‌کنند. هم‌چنین فلم با نقل قول‌های متضاد از مالکوم اکس (Malcolm X) و مارتین لوترکینگ جونیر، در مورد استفاده از خشونت برای دفاع شخصی و در مقابل عدم خشونت، خاتمه می‌یابد.
کلارک اضافه می‌کند که دیدن فلم «کار درست انجام دهید» «دقیقاً به‌موقع است، زیرا در لحظه‌ای از تنش غیر قابل تحمل به پایان می‌رسد، زیرا این مشکلی نیست که به این راحتی حل شود. این چیزی است که من فکر می‌کنم آن را از بسیاری از فلم‌های زمانش که سعی می‌کنند [همان مضمون] را بررسی کنند، بالاتر قرار می‌دهد، زیرا بسیاری شخصیت سفید‌پوست را، به عنوان نماینده در فلم جا می‌دهند – منظورم فلم‌هایی مانند مسی‌سی‌پی در آتش است که یک سال قبل از آن ساخته شد – روش بسیاری از فلم‌های هالیوود این بود که یک شخصیت دورگه سفید در فلم قرار دهند تا فلم را جذاب و ساده کنند. فلم کار درست را انجام دهید، این کار را نکرد. به همین دلیل خاص، من فکر می‌کنم که یک فلم غایی برای این لحظه است. اهمیت آن، هم‌چنان در حال رشد است.»
فلم را در این‌جا ببینید: دانلود روز
- مالکوم اکس (۱۹۹۲) – Malcolm X
کلارک در مورد این فلم که برای آن، دینزل واشنگتون نامزد جایزه اسکار شد، می‌گوید: بازگشت به اسپایک لی، مالکوم ایکس، که یک فلم بزرگ و محصول سال ۱۹۹۲ است، فلم ضرب و شتم رودنی کینگ را کامل می‌کند. لی کسی است که همیشه با ادغام شدن در جامعه مخالف بوده و همیشه با چیزهای جدید برخورد خشونت‌آمیز می‌کند. بعضی اوقات متوجه می‌شود که زیاده‌روی می‌کند یا او غیر قابل تصور است. بعد از مدت زمان طولانی که نژادپرستی ادامه می‌یابد و بدتر می‌شود، فلم او به‌موقع و قدرت‌مندتر به نظر می‌رسد.» لی در سال ۲۰۱۸ در فلم بلک کی ککلازمن از تاکتیک مشابه استفاده کرد، که با بخشی از فلم سال قبلش، راهپیمایی درست در شارلوتزویل، نتیجه‌گیری می‌کند.
فلم را در این‌جا ببینید.
- سپر بلورین (۱۹۹۴) – The Glass Shield
به گفته ترسسیل: «یک فلم واقعاً عالی به نام سپر بلورین توسط فلم‌ساز بزرگ چارلز برنت ساخته شده است که درباره یک مرد سیاه‌پوست به نام «مایکل بتمن» است که با یک مجموعه آرزوی بزرگ درباره این‌که چه کارهایی می‌تواند انجام دهد، شامل اداره پولیس لس‌آنجلس می‌شود و بعد از دیدن ماهیت فساد سیستماتیک از درون، می‌فهمد که چگونه می‌تواند او را به عنوان یک مرد سیاه‌پوست این فضا تحت تأثیر قرار دهد.» او اضافه می‌کند که فلم چند سال بعد از شورش‌های سال ۱۹۹۲ لس‌آنجلس که به دنبال تبریه‌ی چند افسر درگیر ضرب و شتم رودنی کینگ آغاز شد، ساخته شده است و به این موضوع می‌پردازد که پولیس به عنوان چیزی از تمام خطوط رنگی در درون خود نیروهای پولیس عبور می‌کند.
فلم را در این‌جا ببینید: نماوا
- ایستگاه فرویت وال (۲۰۱۳) – Fruitvale Station
کلارک فلم ۲۰۱۳ رایان کوگلر درباره اسکار گرانت را جالب می‌داند، «زیرا او با صعود مفکوره یک جوان سیاه‌پوست به عنوان کلیشه «اراذل و اوباش» بسیار نگران بود. او با پیکره او در آخرین روز زنده‌گی خود بسیار حساس بود. این موضع به عنوان اصلاحی بسیار ضروری، با توجه به چگونه‌گی تصویری که از سیاه‌پوستان در رسانه نمایش داده می‌شود، ضرور پنداشته می‌شود. به صورت مشخص، کوگلر کارهای بزرگی انجام داده است، چیزهای بسیار بزرگ [مانند کرید و پلنگ سیاه]، اما این فلمی است که زیاد درباره آن صحبت نمی‌شود. این یک تلاش واقعاً قابل قدر است که زنده‌گی را به شخصی که ازش گرفته شده است، بازگرداند – و این کاری ارزشمند است.»
فلم را در این‌جا ببینید.
- سلما (۲۰۱۴) – SELMA
درام تاریخی آوا دوورنی درباره راهپیمایی ۱۹۶۵ از سلما تا مانتگومری، با بازی دیوید اویلوو در نقش مارتین لوتر کینگ جونیر است. کلارک معتقد است که «فلم واقعاً یک شاهکار بی‌نظیر این دوره است، ولی چیزی که در مورد آن واقعاً تعجب‌برانگیز است، نحوه تمرکز آن بر روند اقدام مستقیم است. در حالی که در فلم چند صحنه بزرگ از هالیوود وجود دارد، بسیاری از صحنه‌های فلم در اتاق‌های مخفی با افرادی که در مورد چگونه‌گی وقوع این اتفاق گپ می‌زنند، رخ می‌دهد. این اتفاق فقط چند سال پیش بود، اما به نظر قابل توجه می‌آید.
فلم را در این‌جا ببینید.
- سیزدهم (۲۰۱۶) – ۱۳th
کلارک فلم سیزدهم، نیز به کارگردانی دوورنی را «یک مستند واقعاً مستحکم که به ریشه‌های وضعیت سرطانی امریکا پرداخته است، می‌داند.» این فلم پرشور و جذاب داستان زندانی شدن و برگشت دوباره جمعی مردان سیاه‌پوست به زندان را بعد از اضافه شدن متمم سیزدهم در قانون اساسی امریکا در سال ۱۸۶۵ پی‌گیری می‌کند. در یک مصاحبه با مجله تایم در زمان اکران این فلم، دوورنی به این سوال که چرا یک دوره تاریخی نسبتاً طولانی را در یک فلم یک‌ساعته کوتاه جا می‌دهد، این‌گونه پاسخ داد: «گفت‌وگوی ملی درباره نژاد به گونه معنادار، در امریکا بسیار دشوار است؛ این چیزی است که در برابر یک اتفاق بد هیچ کار صورت نمی‌گیرد.»
فلم را در این‌جا ببینید.
- من کاکا سیاه تو نیستم (۲۰۱۶) – I Am Not Your Negro
کلارک می‌گوید «فلم من کاکا سیاه تو نیستم به کارگردانی رویل پک، فلم‌ساز اهل هیتی، یک مستند پیش‌تاز درباره جیمز بالدوین، نوشته‌ها و زمان او است.» در مصاحبه‌ی خود درباره فلم، که شامل چندین کلیپ بالدوین و روایت ساموئل ال جکسون در این باره می‌شود، خواندن یک پروژه ناتمام کتاب توسط بالدوین، منتقد سینمای مجله تایم استفانی زاچارک نوشت: «به نظر می‌رسد که هدف پک معرفی دوباره‌ی بالدون و طرز تفکر او به جهانیان است، نه این‌که بالدوین فراموش شود؛ اما گاهی ما به یک فلش‌بک سرخ جسورانه که به ما کمک کند تا تفکر خود را تغییر مسیر دهیم، به ویژه در این دنیای رسانه‌ای در‌هم و برهم و پر‌سر‌و‌صدا، نیاز داریم.»
فلم را در این‌جا ببینید.
- جاده‌ها مال کیست؟ (۲۰۱۷) – Whose Streets
در مورد این فلم، کلارک معتقد است: «این مستند درباره اعتراضات سانفرانسسکو در مورد اهمیت زنده‌گی سیاه‌پوستان بوده و فلمی از اعتراضات بسیار مهم است. فلم‌سازان آن (صباح فولیان و دیمون دیویس) کسانی که در آن‌جا حضور داشتند، هم در ثبت راهپیمایی فعالان و هم روند جامعه‌سازی خام ظاهر شدند.» ترسیل معتقد است که «فلم یک کار مهم درباره شرح زنده‌گی زنان و مردان کوئری، کسانی که سازمان‌دهنده‌گان مرکزی این حرکت بودند و مطمین شدند که داستان‌های‌شان از تاریخ اهمیت زنده‌گی سیاه‌پوستان پاک نمی‌شود، است.»
فلم را در این‌جا ببینید.
