اعلامیۀ فدراسیون فرهنگی تورکان افغانستان دررابطه با مذاکرات صلح طالبان با امریکا وتوقف مقطعی این مذاکرات!
چهارشنبه 25 سپتامبر 2019
در سال ۲۰۰۱ امریکا یکجا با متحدین خود به افغانستان حمله ودولت طالبان را سرنگون نمود. اکنون همان طالبان با آمادگی چند برابر در میادین سیاسی ونظامی وداشتن پشتوانه های قدرتمند خارجی؛ از مدتی بدینسو در پشت یک میز با آمریکایی‌ها نشسته ومذاکرات صلح خویش را با امریکایی ها راه اندازی نموده اند. ظاهراً برنامۀ حمایت امریکا ازمخالفین طالبان در افغانستان که همانا مردم افغانستان باشد تکمیل ونقش دولت دست نشاندۀ او دروجود تیم حامد کرزی واشرف غنی احمد زی، که همانا احیای قدرت از دست رفتۀ طالبان وباز گردانیدن مقتدرانۀ آن گروه تروریستی فاشیستی در عرصۀ قدرت سیاسی ونظامی کشورباشد بپایۀ اکمال رسیده است. روی این محاسبه دولت آمریکا دیگر قید دموکراسی را در افغانستان زده ودر پی برقراری صلحِ بدون دموکراسی در افغانستان و خارج کردن نیروهای خود از این کشور میباشد. اما واقعیت چیزدیگریست وامریکا هرگز افغانستان را ترک نمیگوید! زیرا جنگ کنونی افغانستان بخشی از پروژۀ بحران گستری امریکا در منطقه وجهان میباشد. روی این ملحوظ امریکا میخواهد که در افغانستان از طریق بقدرت رسانیدن مجدد طالبان؛ جنگ را وارد فازجدید آن ساخته؛ ماهیت جنگ را از ظاهر ضد طالبانی به ضد داعش والقاعده متحول بگرداند. با این ملاحظه قطع جنگ، تأمین صلح و فراهم سازی زمینه های ایجاد یک نظام دموکراتیک؛ بدین زودی ها در برنامۀ کاری امریکا جا ندارد.. این اقدام به وضاحت نشان‌دهنده‌ی سیاست چند پهلوی غرب و آمریکا در مساله‌ی دموکراسی و حقوق بشر نه تنها در افغانستان بلکه در سطح جهان است. که توضیح مفصل آن ایجاب یک بحث جداگانه را مینماید! اکنون سوال اساسی این است که؛مذاکرات صلح امریکا با طالبان روی چه اهداف تکتیکی واستراتیژیکی میچرخد! ودولت امریکا از راه اندازی ؛ توقف وآغاز حتمی ودوبارۀ مذاکرات صلح خود با طالبان درآیندۀ نه چندان دور؛ چه اهدافی را دنبال می نماید: تاریخ گواه بر آن است ؛ که باشندگان مظلوم افغانستان؛ ازبدو تهداب گذاری اینکشورتا امروز؛ هیچگاهی ازباراستبداد داخلی ودست اندازی های بیرونی در امان نبوده، تلاش های گسترده وایثار گرانۀ توده ها، تحت زعامت پیشگامان تحول طلبی؛ همیشه قربانی خواست حلقات تمامیت طلب قبایلی ومافیای معامله گران داخلی در پیوند همیشگی با قدرت های بیرونی گردیده است. چنانچه حادثۀ یازدهم سپتامبر 2001وسقوط حاکمیت فاشیستی مذهبی طالبان درافغانستان؛ بزرگترین شگرد تاریخی وحادثۀ نامکرردرتاریخ این سرزمین بود؛ که زمینه های نسبی شکل گیری مناسبات دموکراتیک رادر جامعه فراهم نمود، که بدبختانه پروسۀ انکشافی این تحول با دست اندازی های هدفمند ومقتدرانۀ نمایندگان مناسبات قبیلوی وتمامیت طلبان دریک اتحاد همه جانبه از داخل وخارج کشور؛ به بیراهه سوق واز رسیدن به نتایج مطلوب ودموکراتیک در جامعه بازداری بعمل آورد. اما جامعۀ افغانستان با وجود تمام موانعی که مافیای تمامیت طلبان ونمایندگان استخباراتی از کشور های مختلف جهان ومنطقه در مسیر تحولات دموکراتیک ایجاد نمودند، با ایثار گری ودادن قربانی های فراوان به کسب دست آورد های معین نایل وبا اشتراک مستقیم در سه دور انتخابات ریاست جمهوری وچهاربار انتخابات پارلمانی، تجارب ودست آورد های معینی را در رابطه با آشنا ساختن توده ها به مفاهیم حقوق فردی ، حقوق بشر، مردمسالاری، دموکراسی وماهیت نظام های تمامیت طلب وغیر دموکراتیک از آن خود نمودند. در نتیجه طی نوزده سال گذشته جامعۀ افغانستان در مجموع با مفاهیم نسبی دموکراسی آشنا واز مزایای آن تاحدی بهرمند گردید. اما ازهمان بدو شکست طالبان وتشکیل دولت جمهوری اسلامی افغانستان در نتیجۀ کنفرانس بن اول؛ حلقات مافیایی تمامیت طلبان از داخل وخارج کشورکه با محوریت زلمی خلیل زاد، علی احمد جلالی، حامد کرزی، اشرف غنی احمد زی، حنیف اتمر، گلب الدین حکمتیار، سیاف وغیره شکل گیری نمود؛ پروسۀ تأمین وترویج دموکراسی را به اشکال وشیوه های مختلف آن سبوتاژوباتوسل به توطئه های سازمانیافتۀ چندین جانبه؛ این پروسه را به شدت ترور نمودند. در رابطه با مذاکرات متوقف شدۀ صلح امریکا وطالبان بعدازده ماه تلاش خستگی ناپذیرزلمی خلیل زاد؛ فدراسیون فرهنگی تورکان افغانستان اعتقاد بر آن دارد که: 1- درواقعیت امر این مذاکرات صلح به مردم افغانستان هیچ ارتباطی نداشت. یک مذاکرۀ نمایشی بین امریکا وطالبان با هدف بیرون کشیدن این گروه تروریستی از لست سیاه ومعرفی ایشان بحیث یک جنبش سیاسی ومشروع درمنطقه وجهان بود. 2- ماهیتاً این مذاکرات بیشتر از آنکه با هدف تأمین صلح در افغانستان صورت گیرد، معطوف به تغیر ماهیت جنگ وادامۀ جنگ در یک مدت نامعین در افغانستان میباشد. 3- فراهم سازی زمینه های مشارکت طالبان به دولت بمعنی تحویل دهی گارنیزیون های جنگی طالبان به قوتهای از پیش انسجام یافتۀ داعش والقاعده وتحمیل نمودن امارت طالبان بر سرنوشت مردم ماست. 4- از دید فدراسیون فرهنگی تورکان افغانستان، توقف مذاکرات تحقیرآمیزامریکا با طالبان، که تحت ریاست زلمی خلیل زاد بحیث نمایندۀ وزارت خارجه ورئیس جمهورامریکا طی ماه های متوالی، درغیاب نمایندگان مردم افغانستان درجریان بود واکنون بنابرملحوظات مقطعی متوقف گردیده است، درحقیقت پایان یک دور مشروعیت بخشی حضور طالبان در جنگهای هژده سال اخیروآمادگی انتقال ایشان به دوربعدی بازی های سیاسی ونظامی در کشورما باآمادگی کامل آن میباشد، که با ختم انتخابات ریاست جمهوری وروی کارآوردن یک ارگ نشین قبایلی وابسته به امریکا دوباره آغاز خواهد شد. 5- فازدوم کار طالبان که بعداز ختم مرحلۀ مقدماتی مذاکرات؛ بدون کدام قید وشرط با سفر های جهانی وملاقات نمایندگان ایشان با مقامات عالی رتبۀ روسیه ایران، چین وغیره در جریان است با تلاش های اشرف غنی در جهت جلب رضایت طالبان به قبول مشروعیت خویش بحیث رئیس جمهوردور بعدی، از طریق رها سازی محبوسین طالب در زندانهای کشور کاملاً همسویی دارد. صلح ودموکراسی دو پدیدۀ حیاتی برای کلیه جوامع متمدن جهان میباشند که درنبود هریکی دیگری را هم هرگزنمیتوان تعریف وتأمین نمود.. ولی نه صلح با گدایی بدست میآید ونه هم دموکراسی کدام کالای تجارتی است که آنرا بتوان از کدام کشور دیگر خریداری نمود. بزرگترین نیاز صلح از بین رفتن بیعدالتی در جامعه بعنوان اساسی ترین عامل جنگها وبحران ها است ! صلح وآزادی حق طبیعی وانسانی مردم ماست، این حق را تا خود مردم با اتحاد وآگاهی خویشتن از آن خود نسازند، هیچ راه دیگری برای دستیابی بدانها وجود ندارد. پس بیایید درین راه همه باهم آگاهانه ومتحدانه مبارزه نماییم. شورای رهبری منتخب فدراسیون فرهنگی تورکان افغانستان در خارج ازکشور
