براساس برخی گزارش های رسانه ای ، همزمان با گمانه زنی ها درباره تاخیر احتمالی در انتخابات و روی کار آمدن دولتی موقت و تهدیدات طالبان علیه روند انتخابات ، کارزارهای انتخاباتی در روزهای اخیر کمرنگ بوده و تنها به برخی دید و بازدیدها و عمدتا در سطوح کوچک خلاصه شده است. در شهرها از بیلبوردهای متعدد و شور و اشتیاق انتخاباتی ستادهای انتخاباتی در سالهای گذشته خبری نیست.
به گزارش رسانه های افغانستان ، گروه انتخاباتی «دولت‌ساز» به رهبری محمد اشرف‌غنی رئیس جمهوری و گروه «ثبات و همگرایی» به رهبری عبدالله عبدالله رییس اجرایی دولت وحدت ملی با آن‌که گام‌های نسبتا بیشتری برای تبلیغات انتخاباتی برداشته‌اند اما نمی‌توان کارزارهای آن‌ها را با شور و هیجان تبلیغاتی ۵ سال پیش مقایسه کرد.
ناامنی های گسترده نیز برخی نامزدهای انتخاباتی را دچار تردید کرده است. گروه طالبان هشدار داده که با تمام قدرت با انتخابات مقابله خواهد کرد و برخی نامزدها باور ندارند که در چنین فضای ناامنی دولت توانایی برگزاری انتخابات را داشته باشد.
روزنامه “هشت صبح” افغانستان در گزارشی در این خصوص نوشت: “بسیاری از شهروندان به برگزاری انتخابات شفاف و عادلانه باور ندارند. چند دور انتخابات قبلی در فضای سیاسی برهم ریخته و نا امن، شهروندان را ناامید ساخته است. در انتخابات ریاست‌جمهوری ۵ سال پیش و انتخابات پارلمانی سال گذشته، مردم، حضور نسبتا پرشوری داشتند. دو انتخاباتی که به دلیل درازا کشیده شدن اعلان نتایج، مردم را نسبت به برگزاری انتخابات در فضای فعلی، سرد کرده است.”
در ادامه این گزارش آمده است از آن زمان تاکنون وضعیت سیاسی – امنیتی و اقتصادی افغانستان تغییر یافته است. نفوذ طالبان در مناطقی از افغانستان بیشتر شده، حکومت‌داری با چالش‌های بیشتری روبرو گردیده، دخالت کشورهای دور و نزدیک در امور افغانستان بیشتر شده، بیکاری و مشکلات معیشتی مردم افزایش یافته است. شماری از شهروندان با این اوصاف، صلح را به برگزاری انتخابات ترجیح می‌دهند. فضای شهرهای بزرگ خسته و دردآلود است. داد و ستدهای بزرگ از جمله خرید و فروش ملک، زمین و قیمت ارزهای خارجی نیز نیم نگاهی به اتفاقات سیاسی پیش‌رو دارد. افکار عمومی به همان شکلی که به برگزاری انتخابات شفاف باورمند نیست به برقراری یک صلح پایدار نیز باور چندانی ندارد. مردم افغانستان ۵۰ سال است که در جستجوی گم شده‌ای به نام «صلح»اند، شماری از آن‌ها باور ندارند که قدرت‌های سیاسی کلان بر سر آمدن صلح فراگیر در افغانستان یک‌صدا، توافق داشته باشند. پنج دهه جنگ، بحث‌های سیاسی را همیشه در محافل خصوصی و اجتماعات در افغانستان داغ نگه داشته و در روزهای جاری هم بحث صلح انتخابات محدود به محافل بزرگ سیاسی نیست، مردم در ۳۴ ولایت کشور از محلات کسب‌وکار گرفته تا محافل خودمانی در مورد این دو روند بحث می‌کنند و با وجود مشکلات موجود، بخشی از مردم افغانستان، آمدن صلح را به برگزاری انتخابات ترجیح می‌دهند. برخی کارشناسان افغانستان نیز در گفتگو با رسانه های این کشور هدف نهایی را صلح و امنیت در افغانستان می دانند و تاخیر در انتخابات را موجه می دانند اما عده ای دیگر از این مساله نگران هستند که تعویق انتخابات موجب تضعیف همیشگی جمهوریت در این کشور شود.
یک نظر سنجی تازه بنیاد انتخابات شفاف افغانستان نشان می‌دهد که 42.87 درصد مردم این کشور در انتخابات ریاست جمهوری شرکت خواهند کرد و ۵۷ درصد از مصاحبه شوندگان گفته اند که در انتخابات شرکت نمیکنند. در چنین فضایی چنانچه انتخابات ریاست جمهوری در موعد خود یعنی ششم مهر ماه برگزار شود، این انتخابات در میان چندین دوره برگزاری این روند در ۱۸ سال گذشته ممکن است با رغبت کمتری نسبت به قبل روبه رو شود که در این صورت سرنوشت دولت برآمده از آن نیز در کشاکش معادلات سیاسی و نظامی و در چنبره کلاف سردرگم جنگ و صلح ، نامعلوم خواهد بود.
