رها شدن قاتلین وآدمکشان طالب با قتل واسارت رزمندگان ضد طالبان همانند جنرال رازق، جبار قهرمان، نظام الدین قیصاری وغیره با سکوت مرگباری که درین رابطه بر فضای کشور مستولی میباشد، برایم سخت غم انگیزوگویای نوعی تسلیم وبی تفاوتی در برابراستبداد، عقبگرایی، وتمامیت طلبی های وحشیانه وغیر انسانی قبیله سالاران وحامیان جهانی ایشان، از جانب مدعیان علمبرداری آزادی، عدالت، مردم سالاری، انسانسالاری، ترقی، سازندگی وغیره درین کشور است. وقتیکه ما حداقل از بلند نمودن صدای خود در جهت افشای این جنایات عریان همه روزۀ غاصبین مزدور قدرت وحاکمیت در کشور خودداری نماییم ؛ در امروز وفردا دربرابرفرزندان ووارثین خون هزاران قربانی خونین کفن ونسل های آینده چه حرفی برای گفتن خواهیم داشت؟؟؟؟ خاموشی در برابر این جنایات غیر از همسویی و تآیید با انجام وانجام دهندگان آن ؛ چه معنی ومفهوم دیگری را در اذهان متداعی ساخته میتواند! تحمل این وضع فاجعه بار سخت تآسف آور ومغایر با مسئولیت های میهنی ماست!
رها سازی این جنایت پیشگان حرفوی وسادیست نه تنها که هیچ نوع کمکی به احیای صلح وتآمین امنیت درین کشور نمیکند ؛ نوع آشکار وبی چون وچرای مشروعیت بخشیدن به جنایات ایشان وهموار سازی راه برای به بار نشستن برنامه های برده ساز ومتحجر قرون اوسطایی این آدمکشان اجیر درین کشور هم بحساب میآید
بیایید حداقل بپاس داشتن نام انسان همه باهم برعلیه این جنایت عریان دستگاه فاشیستی اشرف غنی صدا بلند وازتداوم این جنایات پرده برداری نماییم!
