غربت دردی
هاشم همدم
اده‌شدیم، برچه یاراندن اده‌شدیم
ییگیت‌لیک چاغی، آرماندن اده‌شدیم
دله، دشت و چۉل و سایلر فضاسی
قرینداش‌لر، نیاکاندن اده‌شدیم
اده‌شدیم، بار و یاغیم سېوگی‌سیدن
قاره تونلرده، انسان‌دن اده‌شدیم
عجب کونلردی یاشلیک دوری افسوس
رفاقت، عهد و پیماندن اده‌شدیم
کېتردیک هر تمان، یان-یان رفیقلر
هزیل- کولگو و یان-یاندن اده‌شدیم
“قوروق سای”، “کتته اینگیشکه” و “بات‌قۉل”
“پۉلات قصابلی” چۉپاندن اده‌شدیم
جیریغ گۉشت، مسکه- سَریاغی قنی کېی؟
“عربلردېک” قدر داندن اده‌شدیم
کېتردیک “کلّه‌لیک”، “خَسمَس”، “چېچک‌تو”
اېسیز فارم فضا، آندن اده‌شدیم
پۉلات قصاب و خسمس‌نینگ بولاغی
“یتیم‌تاغ”، “قشقه‌جر”، جاندن اده‌شدیم
“کاریزلر ده‌یمه-آبیسی”، “بیتاوجان”
ینه “سرخاب” و “موقاندن” اده‌شدیم
کېچه ایکی‌ده اوی دن خوف-خطرسیز
…اۉراغ، مشّاق و نَوقاندن اده‌شدیم
دیاریم‌گه قاره تون، شوم ایاغلر-
یاغیلدی-یو عزیزاندن اده‌شدیم
بوگون حتی که “تۉرپاختو” خطرده
اوروش‌ده بای‌لیگ و کاندن اده‌شدیم
خواجه پایتخت ده “عنبر”، “جۉشنیم” یۉق
و اۉنلرچه سخنراندن اده‌شدیم
باشیم‌گه تیگه‌دی غربت تیاغی
اېسیز یورتیم، اېسیز “ناندن” اده‌شدیم
قنی او اېسکی اۉینش، کولگی دوری؟
اده‌شدیم، یخشی دوراندن اده‌شدیم
بویېرده رۉزه‌نی کیمسه اینانمس
عبادت همده قرآن‌دن اده‌شدیم
نېته‌ی آته، ایناغه جانلریم هم-
سېویب-سۉککن آنه جاندن اده‌شدیم
غربت دردلری یاشلیگیم‌ده بې‌غبار گېزیب یورگن گۉزه‌ل دیاریم‌نینگ ایریم محله‌لرینی اېسیم‌گه کېلتیردی. و هر کون وطن‌سیزلیک تاشی باشیم‌گه آغیر تېگماقده.
بیر زمانلر آنه وطن قدر و قیمتینی بیلمه‌گنلیک قیلگن اېکن من می؛ بوگون اونینگ دردینی چېکه من.
آنه وطنیم‌نینگ تۉپراغینی کۉزلریم‌گه تۉتیا قیلیب سورتگیم کېله‌دی. اما و افسوس که اوزاقده من و دردینی چېکیش و وطن‌سیزلیک حسرتی‌دن باشقه درمانیم یۉق.
