پیام حمله راکتی به افشار چیست؟
پیام آفتاب : روز سه شنبه ۲ اسد ۱۳۹۷ اصابت پنج راکت به منطقه افشار شهر کابل مردم این منطقه را در ترس و وحشت فروبرد و برای بسیاری خاطرات تلخ دهه هفتاد کابل را زنده کرد. «سید علی»، باشنده منطقه افشار به رسانهها میگوید: «ما وقتی به محل رفتیم، همه جا گرد و غبار بود. زخمیان را از میان خاک برون کشیدیم و به شفاخانه انتقال دادیم.»
در همین رابطه، «حشمت الله ستانکزی» سخنگوی قوماندانی زون ۱۰۱ آسمایی پولیس کابل میگوید که حوالی ساعت یک بعد از ظهر روز سه شنبه یک راکت به یکی از منازل مسکونی در منطقه افشار در حوزه پنجم امنیتی شهر کابل اصابت کرد. وی افزود که پس از این رویداد، چهار راکت دیگر نیز به مربوطات حوزهٔ پنجم اصابت کرد که در نتیجه آن شماری از باشندگان این محل را زخمی ساخت.
براساس گزارشها در این حملات هفت غیرنظامی از جمله چند کودک و زن نیز زخمی شدند. همچنین بسیاری از مردم افشار خانههای خود را ترک کردند و به نقاط دیگری رفتند.
درحالی که تشخیص محل شلیک راکت و هاوان از روی نقطه اصابت آن و شکل برخورد راکت با زمین، برای کارشناسان امنیتی و نظامی امری ساده و آسان میباشد، نهادها و مقامات امنیتی و نظامی همگی از ساعات اولیه وقوع حمله، تأکید کردند که این راکتها از نقطه نامعلومی به سوی افشار پرتاب شدهاست.
هنوز شخص یا گروهی مسئولیت حمله راکتی به منطقه افشار را به عهده نگرفتهاست. طالبان و داعش و شبکه حقانی و دیگر گروههای تروریستی همچنان سکوت کردهاند و بر ابهامات این حمله افزودهاند.
این حمله واکنشهای زیادی را نیز در پی داشت. روزنامه ماندگار در همین رابطه در شماره امروز (چهارشنبه ۳ اسد ۱۳۹۷) خود در مطلبی با عنوان «راکت پراگنی در کابل، راکتهای حکمتیار را به یاد آورد» نوشت: «شهروندان در صفحات فیسبوک در واکنش به پرتاب این راکتها از راکتهای گلبدین حکمتیار طی سالهای نیمه اول دهه هفتاد را یادآوری کردند که شهر کابل را مورد هدف قرار میداد. حتی شهروندان در صفحات فیسبوک به طنز نوشته بودند که این راکتها به مناسبت سالروز تولد آقای حکمتیار اصابت کردهاست.»
اما چرا افشار؟ هدف از حمله راکتی به افشار چه بودهاست؟ فارغ از اینکه عامل این حمله کیست، باید پیام این حمله را فهمید.
افشار علاوه بر اینکه «آکادمی پولیس»، «دانشگاه تعلیم و تربیت برهانالدین ربانی» و برخی از ادارات مهم دولتی را درخود جای دادهاست، یکی از محلات شیعه نشین کابل میباشد.
هنوز فاجعه کشتار ۲۲ دلو ۱۳۷۱ از حافظه تاریخی افشار و باشندگانش پاک نشدهاست. هنوز کوچههای افشار بوی خون صدها زن و مرد و کودک بیگناهی را میدهد که قربانی کینه و نفرت شدند. صدها زن و مرد و کودک شیعه ای که در سایه سازش رهبرانی خیانتکار، توسط شبه نظامیان حزب جمعیت اسلامی به رهبری برهان الدین ربانی و حزب اتحاد اسلامی به رهبری عبدرب رسول سیاف به فجیعترین شکل ممکن سلاخی شدند. آری، کابل افشار را به کشتار ۲۲ دلو ۱۳۷۱ میشناسد.
انتخاب افشار برای حمله راکتی اتفاقی نبوده و نیست. افشار منطقه ای شیعه نشین است. دشمنان این مسئله را به خوبی میدانند و از همین روی افشار را انتخاب کردند؛ تا پیام خود را به شیعیان برسانند. وگرنه چرا این راکتها به مناطق دیگر اصابت نکرد؟ چرا ارگ ریاست جمهوری را هدف قرار نداد؟ چرا به سفارت آمریکا و انگلیس و ناتو برخورد نکرد؟
در کشتار ۲۲ دلو ۱۳۷۱ نیز پیش از ورود نیروهای جمعیت اسلامی و اتحاد اسلامی به این منطقه و قتلعام مردم، آنها افشار را با حملات راکتی پی در پی هدف قرار دادند. مردم میدانستند که این حملات راکتی پیام مرگ را برای مردم شیعه مخابره میکرد؛ این پیام که به زودی به قتل خواهید رسید. اکنون نیز تاریخ درحال تکرار میباشد و پیام ارسال شدهاست.
عاملان حمله روز گذشته به افشار در واقع به شیعیان افغانستان هشدار دادند که باید منتظر مرحله جدیدی از شیعه کشی باشند. در ماههای گذشته شیعیان شاهد کشتارهای بی رحمانه ای در سرپل و هرات و کابل و غور و دیگر ولایتهای افغانستان بودهاند. در ماههای گذشته مساجد شیعیان هدف بمبگذاریها بودهاست، عالمان شیعه هدف ترور بودهاند، تجمعات شیعیان هدف حملات انتحاری بودهاند و مردم شیعه نیز در سرکها و جادهها و حتی خانههای خود به قتل رسیدهاند. اکنون که راکتها به افشار اصابت کردهاند مرحله جدیدی از شیعه کشی درحال رقم خوردن است.