افتیدن گلبدین حکمتیار به دامن امریکایی ها
گلبدین حکمتیار که زمانی همراهان با امریکا و ناتو را مزدور خطاب می کرد و نيروهاي خود را به مبارزه مسلحانه به منظور نابودي امريكا، فرا می خواند اکنون زانو به زانوی آنان نشسته است.
به گزارش اسپوتنیک به نقل از آریانانیوز، گلبدین حکمتیار رهبر حزب اسلامی که تا چند سال پیش یکی از دشمنان سرسخت نیروهای خارجی خصوصا امریکا در افغانستان بود، با آلیس ولس معین وزارت خارجه امریکا در امور آسیای مرکزی و جنوبی دیدار کرد.
در این دیدار دو طرف بروی موضوعاتی چون صلح و وضعیت امنیتی افغانستان بحث و تبادل نظر کردند.
این نخستین دیدار آقای حکمتیار با یک دپلومات ارشد امریکایی در بیشتر از دو دهه خوانده شده است.
آقای حکمتیار که زمانی هواداران و نيروهاي خود را به ادامه مبارزه مسلحانه به منظور نابودي امريكا، بریتانیا و رژيم صهيونيستي و آزاد ساختن سرزمين‌هاي فلسطين، عراق و افغانستان فرا می خواند اکنون زانو به زانوی آنان نشسته است.
حکمتیار تا سه سال پیش که هنوز به توافقنامه صلح با حکومت نپیوسته بود، خود را یکی از دشمنان سرسخت نیروهای امریکایی در افغانستان وآنمود می کرد.
بر اساس مستنداتی که آژانس خبررسانی فرانسه نشر کرده است رهبر حزب اسلامی گفته بود جنگ بر ضد افغانستان و عراق جنگ صليبي دوم بوده با اين تفاوت كه ايتاليا اولين جنگ صليبي را هدايت و رهبري مي كرد ولي حمله كنوني را امريكا رهبري مي كند.
گفته می شود که او حتی سوگند یاد کرده بود که تا هنگامی که امریکایی ها در افغانستان حضور دارند، دست از مبارزه با آنها نخواهد کشید.
رهبر حزب اسلامی که پیشتر همراهان با امریکا و ناتو را مزدور خطاب می کرد گویا اکنون خود به این مزدوری افتخار می کند.
همانطور که بر همگان آشکار است گلبدین حکمتیار رهبر حزب اسلامی نه تنها به اصول فکری و عقیدتی خود مبنی برمبارزه با اشغالگران در افغانستان پابند نمانده است بلکه با ماموریت دامن زدن به اختلافات قومی، زبانی، نژادی و مذهبی به افغانستان آمده است.
حکمتیار در طول حیات سیاسی خود همواره با دامن زدن به اختلافات قومی، زبانی و مخصوصاً مذهبی یک طرف نزاع و معضل در افغانستان بوده است و بار دیگر با این ماموریت وارد افغانستان شده است.
گلبدین حکمتیار با آمدن به افغانستان این فرصت را داشت که برای صلح و امنیت در کشور کار کند اما موضع گیری ها و سخنان وی این مساله را به اذهان وارد می کند که وی ماموریت جدیدی برای دامن زدن به اختلافات قومی، زبانی، نژادی و مخصوصاً مذهبی در کشور دارد و این برای وحدت ملی و امنیت در افغانستان بسیار خطرناک است.
