یازووچی: اکادمیسین شرعی جوزجانی
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
فــنــلــر دوکــتــوری اســتـــاد مــرات شــیــمــشــک –
اسلام حقوقی و حنفی مذهبی بوییچه تنیقلی متخصص
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
بولتور تورکیه گه بارگنیمیزده دوستیمیز فریدون اوچقون بیلن قونیه شهریگه سفر جریانیده بیر قطار قونیه لیک عالملر و اجتماعی شخصیتلر بیلن تنیشیب دوست بولدیک. اولردن بیری آق پارتی (حاضر دولتنی باشقریب تورگن حاکم حزب) تاسیسیده اشتراک ایتگن و فعلا قونیه بلدیه سیده ایچیملیک سولر ییتکزیش تشکیلاتی نینگ رئیسی لوازمیده ایشلب تورگن علم وادب اخلاصمندی و بو ساحه ده خدمتلر قیلیب کیلگن حرمتلی ایرجان اوسلو (Ercan Uslu)و ایککنچی ذات اسلام حقوقشناسلیگی دوکتوری(دوچ دوکتور) و داتسینت (پروفیسور یاردمچیسی) مرات شیمشک (Murat Şimşek) جنابلری ایدی. حرمتلی ایرجان اوسلو بیزلرنی موندن قریب 100 ییل مقدم تزارلر دوریده قماققه آلینگن و عثمانلی سلطانی ایستگی بیلن تورکیه گه یوباریلگن تاتارلر و اوزبیکلر یشیدیگن بوغری دیلیک کویی/تومنى (Böğrüdelik Köyü) اهالیسی ضیافتیگه آلیب باردی.
تومندن 130 کیلومتر یول باسیب قیتگنیمیزدن کیین، ایرجان اوسلو تمانیدن قونیه نینگ مشهور ملی اوقت کتته رستورانیده ایریم اونیویرستیت استادلریدن تشقری 50 دن آرتیق افغانستانلیک محصللرگه کتته ضیافت بیریلدی. ضیافت عالی سویه ده طلبه لر بیلن فکر المشوو جریانیده اوتیب ایسده لیک صورتلرگه توشیلدی.
ضیافتدن سونگ ایرجان اوسلو بیزلرنی بیرنیچه محصللر بیلن دوستلریدن بیراستادنینگ حولی سیگه چای ایچگنی آلیب باردی. علمی و ادبی صحبتلر جریانیده استادلر بیلن کوپراق تنیشدیک، کمینه نینگ «آمو دریا» شعری، تصوف و اسلام حقوقی کتابلری اولرگه منظور بولیب، حرمتلی ایرجان اوسلو توصیه سی اساسیده اولرنی تورکچه گه ترجمه قیلیش حقیده تصمیم آلیندی. اوشنده اوسلو جنابلری بیلن استاد شیمشک آره لریده چوقو دوستانه مناسبت، مدنی علاقه و فرهنگی همکارلیک بارلیگینی بیلیب آلدیک. اولرنینگ ایکله سی هم اسلام حقوقی و اسلام تصوفیگه قیزیقه دیلر. شو سببلی اولر شو ییل امام بخاری، امام ماتریدی و بهاء الدین نقشبند قبرلرینی زیارت قیلیش اوچون اوزبیکستانگه سفر قیلگن ایدیلر. اولر سفر جریانیده مینینگ ممتاز شاگردیم آزات سرسینبایف بیلن هم کوریشگن ایکنلر. آزات بیک دوکتورلیک تیزینی برهان الدین مرغینانی نینگ 4 جلدلیک «الهدایه» کتابینی اوزبیک تیلیگه تعلیق و تحشیه بیلن ترجمه قیلیب، اونینگ علمی تحلیلی اساسیده یازماقده. او دوکتورلیک تیزیسینی مصرده یا که تورکیه ده استاد مرات شیمشک رهبرلیگیده یاقله ماقچی.
حرمتلی دوستیمیز مرات شیمشک بیر صلاحیتلی حقوقشناس عالم صفتیده کوپ افغنستانلیک محصللرنی تربیه لب، یوقاری سویه لرگه ییتکزیش اوچون تینیمسیز محنت قیلیب کیلماقده. او تورکیه ده حنفی مذهبی نینگ ییریک متخصصی صفتیده تن آلینگن. شو سببلی بو عالمنی دوستلریمیزگه تنیتماقچی بولدیک.
تنیقلی حقوقشناس عالم دانشیار مرات شیمشک 1974 ییل تورکیه نینگ سمسون ولایتیده جایلشگن چارشنبه تومنیده توغیلیب، باشلانغیچ و اورته تعلیماتنی اوشه ییرده توگتدی و قرآن کریمنی یادله دی.
استاد 1999 ییلی سلجوق اونیویرستیتی الاهیات فاکولته سینی توگه تیب، 2003 ییل دیانت فوندیگه تیگیشلی قونیه ده گی سلجوق اسلامی فنلر متخصصلیک مرکزیدن فراغت حاصل قیلدی.
او (اسلام حقوقی فلسفه سی بوییچه شاه ولی الله دهلوی نینگ قرشلری) عنوانلی یازگن مونوگرافی بیلن 2002 ییل سلجوق اونیویرستیتیگه تیگشلی اجتماعی فنلر انستیتوتیدن ماسترلیک درجه سینی آلیشگه موفق بولدی.
شیمشک « اسلام حقوقیده الزامی نقطهٔ نظریدن حضرت محمد نینگ افعال،اقوال، تقریرو اجتهادلری» عنوانلی تیزسی بیلن سلجوق اونیویرستیتی قاشیده گی اجتماعی فنلر انستیتوتیدن دوکتورلیک دپلومینی قولگه کیریتدی. بو تیزس 2011 ییل تورکیه دیانت جمغرمه سی (فوندیشنی) تماندن 428 بیتده باسمه دن چیقریلدی.
مرات شیمشک نینگ مونوگرافی 2009 ییل دیانت فوندی تمانیدن یولگه قوییلگن مسابقه ده پیغمبر میلادی هفته سی نینگ جایزه سیگه سزوار بولدی. او قونیه ده اسلام حقوقی بوییچه تدقیقات ژورنالیده نشرات اعضاسی، محرر،ادیتور معاونی صفتیده ایشلب کیلگن. اونینگ اونلب علمی مقاله سی اولکه و چیت ایل ژورنال لریده نشر قیلینگن. اولردن اسلام دیانت انسیکلوپیدیه سی (DIA) وباشقه نشریات لرنی مثال بیراله میز.
شیمشک 2003- 2011 ییللراره سیده قونیه ده گی سلجوق اسلامی فنلر تخصص مرکزیده اسلام حقوقی استادی صفتیده ایشله گن. شونیگدیک چناق قلعه ده گی 18 مارت اونیویرستیتی الاهیات فاکولته سیده، 2011دن 2013 ییل لری ، قونیه ولایتیده گی نجم الدین اربکان اونیویرستیتی الاهیات فاکولته سیده اسلام حقوقی استادی بولیبایشلگن.
فنلر دکتوری مرات شیمشک 2015 ییل، «حنفی مذهبی نینگ شکل لنیش جریانی(تاریخ و اصول)» عنوانلی کتابی بیلن اربکان اونیویرستیتیدن داتسینت (دانشیار) عنوانینی آلیشگه ایریشگن. بو اثر 2014 ییل قونیه ده نشردن چیققن.
او خارجی تیللردن عرب و انگلیز تیللرینی یوقاری سویه ده بیله دی.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
استاد مرات شیمشک یازگن«حنفی مذهبی نینگ شکل لنیش جریانی(تاریخ واصول)» ناملی کتاب، بو ساحه ده علمی اسلوبده یازیلگن و چوقور ایزلنیشلر محصولی بولمیش اثر صفتیده، نه فقط تورکیه ده، بلکه برچه اسلام مملکتلریده کینگ قمراولی لیگی، اوزیگه خاص علمی متودی و تیوریتیک تحلیلی بیلن اجره لیب توره دی. بیز حاضر قونيه ده گی نجم الدین اربكان اونيورستيتى اسلام حقوقی دوكتورا شاگردی بولگن دوستیمیز یاش عالم عبدالناصر حکیمی تمانیدن اوزبیک تیلیگه اوگیریلگن بو کتاب نینگ فهرستینی، اونگه بو یاردمی اوچون رحمت دیب، دوستلریمیز اعتباریگه حواله قیله میز. اوشبو مندرجه دن کتاب نینگ اهمیتینی بیلیب آلیش ممکن.
فهرست ترجمه سی:
سوزباشی
اختصارات
مقدمه
پس زمینه نظری (تئوريك) واصطلاح لر تعریفی
1- فقه ادبياتی ده مذهب مفهومی و حنفی مذهبی
الف- غرب عالملری ومذهب اتمه سی
ب- معاصر اسلام دنياسيده مذهب تصوری
2- حاكم بولگن جغرافی منطقه لر نقطه ای نظریدن حنفی مذهبی
3- تعلیمی موسسه لر نقطه ای نظریدن حنفی مذهبی
الف- عراق حنفی لیگی نینگ مرکزی بولگن بغداد حنفی مدرسه لری
ب- خراسان – ماوراء النهر منطقه سی حنفی مدرسه لری
4- فقه ادبیاتیده مناقب – طبقات اتمه لری ومذهب
5- تخریج ومذهب: حنفی اصول فقه نینگ تاریخی تکاملی واصول – فروع مناسبتی
بیرنچی قسم
مناقب وطبقات ادبیاتی جهتیدن حنفی لیک
حنفی طبقاتی نینگ یوزه گه کیلیشی
1- مناقب ادبياتى نقطه اى نظریدن حنفی لیک تصوری: صیمری وزرنجری مثالی
الف- ابو عبد الله صیمری و«أخبار أبي حنيفة وآصحابه» آتلی اثری
ب- بکر زرنجری و«مناقب» آتلی اثری
2- طبقات ادبياتی نقطه ای نظریدن حنفی لیک تصوری: کفَوی مثالی
الف- کفوی نینگ «کتائب الأعلام الأخيار» آتلی اثریده طبقات تصوری
ب- کتائب نينگ محتوا تیزیمی
ج- کتائب دن ایککی کتیبه مثالیده تدریس سلسله سی
د- فقیه لر آراسی اجتماعی ارتباط: تدریس سلسله لری نقطه ای نظریدن حنفی لیک
ذ- تاریخ جریانیده مشهور حنفی عائله لر
1- برهان عائله سی
2- محبوبی عائله سی
3- صفار عائله سی
4- پزدوی عائله سی
5- نسفی عائله سی
6- ترکمانی عائله سی
7- طاشکپری زاده لر
8- زرنجری عائله سی
9- هبة الله عائله سي
10- فناری لر
ايككينچی قسم
فقه اصولي نينگ رونقی (تکاملی) جهتیدن حنفی لیک
پس زمینه تئوريك (نظري)
1- حنفي اصول فقه تصوری نينگ رونقی (تکاملی)
الف- عراق حنفی اصول مکتبی
ب- خراسان- ماوراء النهر حنفی اصول مکتبی
2- حنفي اصول فقه علمی نینگ رونقی (تکاملی) گه دایر بعضی مثال لر
الف- عموم البلوی
ب- اجماع
ج- صحابی قولی
د- استصحاب
ذ- لفظ نینگ ظاهر معناسی
ر- بیلگی تئوريسي (نظريه سي) وقياس بيلن تيگیشلی بعضی مسله لر
نتایج (خلاصه(
ادبیات رویخطی (فهرست منابع)
ضمیمه 1
جغرافی نقشه لر
.
به قلم غلام سخی سخا
تحریف واقعیت های تاریخی را نباید مكتوم گذاشت
قسمت اول
انسان ها علاقۀ شدید به درک وشناخت گذشتۀ تاریخی و سرگذشت نیاکان خویش دارند. نیل به این منظورصرف از طریق بررسی اسناد و مدارک باقیمانده و مطالعۀ نوشته ها و روایات تاریخی مورخان ممکن و میسر می باشد. اما این که کدام تاریخ و نوشتۀ کدام مورخ در تحقق این هدف کمک لازم را می نماید، جای بحث دارد. زیرا نوشته های تاریخی عده ای از تاریخ نگاران به وضوح تمام نشان میدهد که ایشان بنابر ملحوظاتی از توضیح درست واقعیت های تاریخی سرزمین قدیم (یعنی افغانستان کنونی) آن گونه که به وقوع پیوسته است، اجتناب ورزیده اند. جناب فرهنگ مورخ صاحب نام کشور درصفحه بیست و سوم کتاب خویش ” افغانستان در پنج قرن اخیر” چنین می نویسد:
بررسی تاریخ٬ خصوصا در دوران معاصر این نکته را آشکار میسازد که دیکتاتور های عصری همواره کوشیده اند تا رویداد های تاریخی را در جهت منافع خویش استخدام کنند وبرای این منظور تاریخ سازی را جانشین تاریخ نگاری ساخته تلاش ورزیده اند تا آثاری را که ازین راه به میان میآید٬ به زور تبلیغات و سانسور برمردم بقبولانند وبه درجات مختلف درین کارموفق بوده اند.
به راستی هم نه تنها از«دیکتاتور های عصری» بلکه ازنویسندګان متعصب ومغرض و قلم بدستان قبیله پرست و کوتاه بین ومورخین حسود وکینه توز وتاریخ سازهای وابسته به دربارهای منفور،هیچ انتظاری جزاین نیست ونمی تواند هم باشد زیرا آن ها به این مقصد قلم نمی ګیرند که راستی و واقعیت ها را بنویسند و بیطرفانه و بدون درنظرداشت اغراض و تمایلات شخصی و قبیلوی حقایق را بنویسند وبا تصریح وتوضیح آن، اذهان مردم را روشن نمایند، بلکه به این دلیل قلم می ګیرند که احکام و دساتیرآمران خویش را تعمیل نمایند و اهداف تعیین شده (یعنی به طورفشرده تاریخ سازی سفارشی وتحریف و دګرګونی وکتمان حقایق تاریخی ) راکه مامور به اجرای آن ها هستند به هر طریقی که می توانند به وجه احسن تامین کنند وتحقق بخشند. این ها ماموروموظف هستند که مطابق دلخواه صاحبان خویش تاریخ سراپا کذب ودروغ وعاری ازحقیقت برای مکاتب جهت فریب ومغشوش ساختن اذهان نوآموزان تهیه وترتیب نمایند.
اما برخی مورخین ظاهرفریب که دم ازراستی وصداقت وحقیقت می زنند واز ګروه تاریخ سازان فوق به شدت وحدت انتقاد می نمایند وبه آن ها این اتهام را وارد میسازند که حقیقت را کتمان می نمایند وبه تحریف حقایق وجعل تاریخ می پردازند، اما زمانیکه خودشان با حقایق انکار ناپذیر تاریخی حاوی ارزش ها و افتخارات تاریخ پرغنای دیگران مقابل می شوند، علیرغم اینکه بیان آن هیچگونه تهدید وزیانی به مصالح و منافع گروهی شان درقبال ندارد بازهم جرات مقابل شدن را ازدست میدهند و حسادت، تکبروخودخواهی شان اجازه نمی دهد به تصریح وتشریح درست آن بپردازند. فقط خوف شان ازین بابت است که با افشای آن افتخارات و غنای تاریخی حسود سوز دیگران به میدان می آید. بناءً جهت جلوگیری از علنی شدن آن دست به عملی میزنند که با اصول وضوابطی که خود شان از آن ها نام می برند، منافات کامل دارد.
مورخ معروف کشور آقای فرهنګ در پیشګفتار کتاب خویش « افغانستان درپنج قرن اخیر» سبب و انګیزهء اصلی تالیف این کتاب را« نشر آثار ګمراه کننده در کابل و قلت آثار جامع و غیر دستوری» وانمود کرده و درصفحه (۱۱۸۷) ضمیمۀ د تحت عنوان ـ تحلیل راه های حل یا سعی برای جلوګیری ازروشن شدن تاریخ – چنین می نویسد: درین شکی نیست که سعی در راه تقویۀ وحدت ملی وظیفۀ هرفرد وطنخواه است، اما به عقیدۀ من وحدت ملی هنګامی بهتر تامین می شود که تاریخ کشورصادقانه برمبنای مدارک واسناد مطالعه شده نیک و بد اعمال کسانیکه درراه آن نقش داشته اند مانند عدالت پسندی، وطن خواهی وراستکاری از یک سو، زورګویی، مداحی وحق تلفی ازدیګرسو بدون مبالغه و تحریف اما با الفاظ واضح و صریح بیان شود وراه های جلوګیری از تکرار اعمال منفی جستجو ګردد. تنها درین صورت می توان جو مساعد را جهت حل اختلاف ورفع اشتباهات وبد ګمانی ها دربین عناصر مختلف سازندۀ ملت ایجاد کرد ووحدت ملی را نه درلفظ، بلکه درعمل تامین نمود.» طوریکه معلوم می شود آقای فرهنګ این نوشته را بعدا درپاسخ به اعتراض شخصی به نام فیض احمد فیضی کابلی ( زکریا) ضمیمۀ کتاب خود کرده است. در آخر نوشتۀ خویش چنین تذکر داده است: « پوشیدن واقعیت ها درهیچ حال نمی تواند حلال مشکلات باشد.»
این پند واندرز اموزندهء دانشمند مشهور کشور جناب فرهنگ را ملاحظه کنید که چگونه از دیگران می خواهد که واقعیت هارا سرپوش نگذارند، اما برخورد خود ایشان با توجیه واقعیت های تاریخی چگونه است ؟
آیا آنچه که وی رعایت اش راازدیگران می خواهد خود به آن اعتنایی قایل است یا خیر؟
کدام واقعیت ها را ا ایشان می خواهد که سرپوش ګذاشته نشود؟
مورخ صاحب نظر کشور درصفحه بیست وششم کتاب خویش ازخواننده گان اثر ارزشمند خویش خواسته اند درباره مندرجات کتاب و داوری مولف، داوری کنند و اشتباه اورا به کمک دلایل واسناد بازنمایند.
با الهام ازاین اجازه، من جرات یافتم وتشویق شدم تا پیرامون برخی نوشته های سوال برانګیز ایشان خصوصاً دربارۀ ساکنین خراسان دراوایل هجوم اعراب به این سرزمین، توضیحاتی مطابق مدارک وشواهد تاریخی موجود ارائه نمایم. اگر با این عمل خویش به راه خطا رفته باشم پیروان آن دانشمند زنده یاد با ارائۀ دلایل و براهین محکم به اقناع من بپردازند.
درمورد ساکنین افغانستان کنونی درهنګام تهاجم اعراب وجریان جنگ های آن ها درین سرزمین ونیروهای مقاومت داخلی، مورخین وجغرافیه نویسان عرب وزایرین چینی و برخی خاورشناسان غربی، معلومات سودمندی را دراختیارما گذاشته اند که مرور ومطالعۀ آن ها نه تنها مارا از برخی واقعیت های مهم تاریخی آن دوران آګاه میسازد بلکه این امکان را فراهم می نماید تا به صحت وسقم ادعا های مطرح شده از جانب نویسندګان ومورخین مختلف پی ببریم.
سوالاتی که درین زمینه پاسخ قانع کننده را می طلبد:
باشندګان خراسان قدیم یا افغانستان کنونی دراثنای تهاجم مسلمانان عرب کدام مردم بودند؟
نیروهای مدافعینی که درجبهات مختلف این سرزمین (افغانستان کنونی) برضد اعراب می جنگیدند متشکل ازکدام مردم بودند؟
ازهویت واصلیت مردمی که اعراب با آن ها درین خطه درګیربودند، چه میدانیم؟
آیا مورخین کشوردرباره هویت رزمندګانی که دردفاع ازخراسان با اعراب درګیربودند، چیزی بیان داشته اند؟
این ها سوالات با اهمیت تاریخی اند که جواب های آن ، باید در هرکتابی که بنام تاریخ افغانستان تحریر میگردد به صورت واقعی وعینی آن گنجانیده شود. تا مردم کشور خصوصا نسل های آینده از تاریکی مسخ حقایق نجات یافته، به خصوصیات تعصب آمیز و خود برتربینانۀ گروه ها و شخصیت های بی خبر از تاریخ واقعی کشور که خودرا مالک مطلق ووارث همیشگی این سرزمین به شمار می اورند اگاهی حاصل نموده و قادر به تفکیک حقایق از جعلیات شوند.
از گروه تاریخ سازان انحرافی و گزافه گو که اندک ترین اطلاعی از تاریخ وطن خویش ندارند دعوت میشود تا برنکته های بسیار مهم که بارتولد نویسنده «ترکستان نامه»، ترجمۀ کریم کشاورز درمورد سرحد شمالی افغانستان درصفحات (174-175) جلد اول کتاب خویش ثبت نموده، مرور کنند. مورخ مذکور درین صفحات کتابش چنین می نویسد:
میان کابل و بامیان کوه ها و گردنه های بلند تر از آنچه بین خلم وبلخ و بامیان وجود دارد. معهذا ګردنه هایی که برسرراه خلم قرارداشته دربیشترموارد مرزسیاسی را تشکیل می داده اند. ودرقرن حاضر هم سرحد میان متصرفات ازبکان وافغانان ( پیش ازآنکه ازبکان را امیران افغان مطیع سازند) ګردنۀ آق رباط درشمال بامیان بوده است.»
مردم خراسان درزمان حملۀ عرب ازنظرآقای فرهنګ ومورخین عرب:
آقای فرهنګ درصفحات (۵۳-۵۲) کتاب خویش« افغانستان در پنج قرن اخیر» درمورد ساکنین خراسان این طورمی نویسد: در هنگام گشوده شدن خراسان به دست مسلمانان٬ بخشی بزرگ ساکنین این سرزمین را مردمانی تشکیل می دادند که از شاخۀ هندواروپایی نژاد آرین بود وبعدا به نام تاجیک شهرت یافتند…. علاوه برتاجکان، درآن هنگام اقوام دیگری هم درخراسان زیست می کردند که از بقایای مهاجمان سابق؟! بودند وبرخی از مردم خانه به دوش محلی مانند اجداد پشتون ها و بلوچ ها و نورستانی کنونی.» نویسندۀ کتاب باشندگان بخش بزرگ خراسان را در هنگام تهاجم اعراب، هندواروپایی های آرین نژاد و بقایای مهاجمان سابق و اجداد پشتون ها وغیره وانمود کرده است. این ادعای موصوف روی چه مدرک استواراست؟ با مطالعۀ مشروحات زیربه شما خوانندۀ محترم روشن خواهد شد. وی توضیح نداده که در بخش باقیماندۀ خراسان کدام گروه قومی ساکن بوده اند. برمبنای این ګفته، چنانکه می خوانید گویا که اقوام دیگری چون ترکان درخراسان ساکن نبوده اند. به رویت اسناد ومدارک موجود نشان خواهم داد همین ترکان که ازنطر جناب فرهنګ ازجمله باشندګان خراسان محسوب نگردیده، به عنوان یگانه نیروی مدافع این سرزمین(خراسان؟) درمحاذ های مختلف دربرابرتهاجمات اعراب جنګیده اند.
جناب فرهنګ درصفحهء (۵۴) کتاب خویش که از” سراج التواریخ” اقتباس شده، گفته اند که درشمال هندوکش یک تعداد مردم ترکی زبان ازسابق موجود بود.” همچنان درصفحهء (۳۹) تاریخ خود درمورد حملۀ عرب درجبهۀ شمال مینویسد: جبهۀ شمالی درحوالی بلخ مرکز باختر با نیروی ترکان درین وقت برآن تسلط داشتند، برخورد کرد…» ملاحظه نمودید که ازیکطرف ازنظرمورخ ما ترکان درقطارمردم خراسان درزمان ورود اعراب جای ندارند وازجانب دیگرمورخ مذکوربه وضوح ازبرخورداعراب با ترکان درحوالی بلخ اعتراف می کند. این را می گویند تناقض آشکاردر گفتار وپراگنده نویسی! وی هیچ اشاره وتوضیحی ازدفاع وزدوخورد خراسانیان اصلی علیه اعراب درتاریخ خویش نکرده است.
خوانندگان آگاه ازتاریخ طبری وتاریخ کامل وفتوح البلدان وغیره به خوبی میدانند که این زدوخورد که ” فرهنگ” به آن معترف اند تنها منحصر به بلخ نمی باشد. اگرشما منابع عربی فوق الذکر را مطالعه کنید، این حقیقت پنهان شده برای شما آشکار می گردد که درهرقسمت وطن تان (یعنی درشمال وجنوب حتی درسند وملتان) زدوخوردعرب ها با ترکان بوده است. لطفا به منابعی که ازآن ها تذکربه عمل آمد مراجعه نمایید. چقدرخوب می بود که مورخ دانشنمد وصاحب نام ما حتی برابر نیم سطربرای اثبات حقانیت ادعای خویش وجلوگیری ازطرح پرسش های احتمالی درین زمینه اززدوخورد های شاخۀ هندواروپایی آرین نژاد واجداد پشتون ها ونورستانی ها با عرب ها دروطن آبایی شان خراسان برای معلومات ما می نوشت وتصریح می کردکه این گروه در کدام محاذ با اعراب درګیربوده اند؟ این سوال را نیزبی پاسخ نمی ګذاشت که این مردم درکدام ولایت خراسان بودوباش داشتند؟ البته مقصدازین کنجکاوی ها فقط کسب اطلاعات است وبس.
آنچه که آقای فرهنګ درنوشته خویش ازساکنین خراسان یاد کرده سعی نمودم به منابع مورد اتکاء واستفادۀ وی آشنا شوم مگربا کمال تاسف به این مقصد دست نیافتم. درنتیجه این سوال به ذهنم خطورنمود که چطورممکن است درکتاب تاریخ که نزده بار تجدید چاپ شده، نوشتۀ ادعا آمیزی یافت می شود که برهیچ دلیل ومنبعی مبتنی نیست. پرسش دیگری که نیازمند پاسخ مستدل می باشد، اصطلاح مبهم ومرموز” بقایای مهاجمین سابق است. اایشان توضیح نداده اند که آن ها کی بوده اند؟ ابهام به تعقیب ابهام.
درجلد های پنجم تا یازدهم ترجمۀ تاریخ طبری و جلد های اول و دوم ترجمۀ تاریخ ابن خلدون و جلدهای چهارم تا هشتم ترجۀ تاریخ کامل تالیف ابن اثیر وترجمۀ تاریخ فتوح البلدان تالیف بلاذری وترجمۀ جلد دوم تاریخ یعقوبی به جریان حملات و جنگ های اعراب در خراسان و سیستان پرداخته اند کوچکترین ذکرواشاره یی حتی برابر یک کلمه از هندواروپایی های آرین نژاد و دیگر اقوام مورد نظر« فرهنگ» به عمل نیامده است. ازتوضیحات صریح وساده مورخین مذکورپیرامون جنګ های اعراب در خراسان و سیستان و مردمی که دردفاع ازین خطه با اعراب درزدوخورد بودند، می توان به هویت مردمی آشنا شد که درآن ایام درین سرزمین ساکن بودند. درتوضیحات ایشان هیچ ګونه تذکری در مورد مردمی که ازنظرجناب فرهنګ ساکنین اصلی خراسان وانمودشده اند، به عمل نیامده است. اگرمورخین عرب درین باره قصورورزیده وازذکرنام آن ها به عنوان مدافعین خراسان به طورارادی چون مورخین دیگر، اجتناب ورزیده باشند این مسئولیت آقای فرهنګ بود به عنوان یک مورخ برجسته با ارائۀ اسناد ومدارک دست داشتۀ خویش خطاهای مورخین مذکوررابرشمرده به اثبات اشتراک خراسانیان اصلی دردفاع ازسرزمین شان می پرداخت تا زبان معترضین بسته میشد. هدف اساسی این نوشته طوریکه بارها تذکردادم برملا ساختن چهرهء حقیقت تاریخی است که روی برخی مصلحت ها عمداً پردۀ کتمان ګذاشته شده است ودرآن به هیچ ادعای روبرونمی شوید که توام با مدرک نباشد. بناءً پیام صریح مندرج آن برای کسانیکه حقیقت پذیرباشند به آسانی قابل درک وهضم اند. قبل ازهمه به اشعارذیل که بیان کنندۀ برخی حقایق تلخ تاریخی سرزمین کشورکه ازنظرما حایزاهمیت می باشند، توجه تان را معطوف میدارم. البته این ها یگانه اسناد نیست که نشان دهد که درراه دفاع ازخاک خراسان کدام مردم کشته می شده اند. این شعرشاعرعرب موسوم به ” نهاربن توسعه” که خوددرجنگها وکشتاراعراب درخراسان اشتراک داشته، درتوصیف قتل عام قطیبه سرلشکر عرب و تقسیم غنیمت ها واموال غارت شده، سروده شده ، قابل توجه است. شعری که درصفحهء (۳۸۶۵) جلد نهم ترجمهء تاریخ طبری قید است وعلاقه مندان میتواند به آن صفحه مراجعه نمایند.
«ازوقتیکه بوده ایم ***«وپیش ازما و بعد از ما نیز ***«همانند پسر مسلم نبود و نخواهد بود***«که با شمشیرخویش ترکان را کشتار کرد***« و ما را قسمت از پس قسمت داد.»
شعردیگری که درمورد کشته شدگان شاهان ترک درزمان قطیبه به واسطۀ ثابت قطنه عتکی سروده شده است، شایان توجه است. نوشتۀ زیرازطبری است که درصفحۀ (۳۸۹۲) جلد نهم کتابش آورده است. ” ثابت قطنه عتکی به تذکار پادشاهان ترک شعری گفت به این مضمون:
« از کشته شدگان کازرنگ*** و کشبیز و سرنوشت یباد ***« دل آرام گرفت».
بهترخواهد بود خواننده خود به صفحات مذکورمراجعه نماید تا ازنزدیک یقین حاصل کند که ” ترکان” را به جای ” هندواروپایی آرین نژاد” و” پادشاه ترکان” را به جای ” پادشاه هندواروپایی” نه آورده باشم. زیرا قرنی است که تاریخ سازی بربنیاد سفسطه و دروغ نویسی ودروغ بافی وجعل و تحریف حقایق تاریخی به مقصد فریب اذهان مردم وطرح ادعاهای پوچ و بی اساس و سرقت ادبی وبه خود وانمود کردن تاریخ وافتخارات دیگران به یک رسم وآئین تبدیل گردیده است. روی همین دلیل بد نیست خواننده، هرنوشتۀ تاریخی را برای اطمینان خاطرش ازصداقت و امانت داری نقل کننده به اصل منابع وماخذ مورد اشارۀ نویسنده اش رجوع نمایند تا ببینند که رونوشت با اصل مطابقت دارد یا خیر؟ این پرسش پیش خواننده، لاینحل نماند که چگونه ممکن است افتخارات تاریخی دیگران را ازخود کرد؟ تعجب نکنید. مثال ونمونه های فراوانی موجود اند که دربخش دوم این نوشته به آن ها پرداخته میشود.
گفتۀ جناب” فرهنگ ” راملاحظه نمودید که موصوف ترکان را که مدافعین واقعی خراسان دربرابرعرب بوده اند، درجملۀ ساکنین خراسان ندانسته اند. اما ملاحظه خواهید کرد درشمال و جنوب سرزمین فعلی افغانستان چقدرسرهای مردم ترک بریده شده و به چه میزان خون های شان ریخته، چقدرفرزندان شان اسیرگرفته شده اند. این آقایان که شما مورخ می نامید بدون شک ازکلیه وقایع اتفاق افتاده و قتل عام ترکان به دست عرب خبردارند. زیرا منابعی که درزیر می آیند درفهرست ماخذ آن ها نیزدیده میشود. برخی ازآنها به طورمفصل به توضیح جریان جنگ های عرب درافغانستان پرداخته اند حتی درمورد اندازۀ دندان ها و قد وقامت و لب وروی برخی قوماندانان عرب به شما معلومات ارائه کرده اند، اما با کمال تاسف با وجود آگاهی شان از صاحبان سرهای بریده شده و جسدهای آویخته شده وقهرمانی ها و جانبازی ها درراه این خاک کوچک ترین اشاره ای نکرده اند. وظیفه ومسئولیت جدی مورخ بود ازین کشته شدگان و قربانی های عرب درراه سرزمین افغانستان قدرناشناس به حرمت یاد می کردند. حرمت و ارزش گذاری را بگذارید یک سو، حتی کوشیده اند همۀ اینها را کتمان نمایند. این را می گوید تنفر و تعصب و حسادت وعناد وخصومت آشکاربا حقایق روشن تاریخی ترکان این سرزمین. این نه یک ادعای بی بنیاد است ونه هم تهمت وافتراء به کسی. خوشبختانه کلیه اسناد ومدارک موجود است. این اسناد درحقیقت موثرترین وبهترین وسیلۀ ثبوت وجود وحضورفعال ترکان درین سرزمین، خراسان یا افغانستان یا هرچه که باشد، به حساب میرود. اززبان گویای همین سند ها است که می توان به بداندیشان و حسودان و کینه توزان، پاسخ ارائه نمود. درعین حال به کمک همین اسناد است که قادرخواهیم شد تا گذشتۀ تاریخی پدران خویش را که خارچشم عده ای از مورخین قرارگرفته ازبوتۀ فراموشی وگمنامی به درآوریم.
پایان قسمت اول
ادامه دارد
Short URL: http://www.turklar.com/dari/?p=8598