آیا شما در مورد صبر استراتژیک چیزی شنیده‌اید؟ من در گذشته نشنیده بودم، ولی تازه‌گی‌ها از زبان رییس جمهور چند بار شنیدم. چون خودم در موردش نمی‌دانستم، به حضرت گوگل راحت‌الله علیه متوسل شدم. آن وقت فهمیدم که این صبر استراتژیک چه چیزی بوده. حتماً بی‌صبرانه منتظر فهمیدن صبر استراتژیک استید. صبر استراتژیک عبارت از یک چیز بسیار استراتژیک است. حالا مثال می‌دهم: آیا شما تا حال تمساح‌ها را در برنامه‌ی راز بقا دیده‌اید که در کنار دریا دهان‌شان ۱۸۰ درجه باز است؟ مسلماً این تمساح در حال خمیازه کشیدن نیست. بلکه ایشان وارد فاز صبر استراتژیک شده‌اند. تمساح این صبر استراتژیک را تا زمانی ادامه می‌دهد که حیوان بخت برگشته‌ای بخواهد تعداد دندان‌های تمساح را شمار کند. تا طرف، سرش را برای شمارش دندان‌های تمساح پیش می‌کند، صبر استراتژیک تمساح ختم شده و دهانش را می‌بندد. در نتیجه، طرف نمی‌تواند آمار دندان‌های تمساح را برای بقیه بدهد. به همین خاطر تا هنوز هیچ‌کس نمی‌داند که تعداد دندان‌های تمساح چند تا است. البته همزمان با بسته‌شدن دهان تمساح، اشک وی هم سرازیر می‌شود. زیرا تمساح غمگین است از این که هیچ‌کس نیست که آمار دندان‌هایش را داشته باشد. مفهوم اشک تمساح در سیاست از همین‌جا ایجاد شده است. رییس جمهور ما هم خوشبختانه از صبر استراتژیک استفاده‌ی خوبی می‌کند. البته خدای نکرده منظور من این نیست که رییس جمهور ما تمساح باشد. خواهش می‌کنم چنین توهین‌هایی را به رییس جمهور ارائه ندهید.

آن مسئله فقط یک مثال بود و در مثال مناقشه وجود ندارد. بلی رییس جمهور صبر استراتژیک دارد. حالا توضیح می‌دهم. یادتان است که چند ماه پیش رییس جمهور و استاد عطامحمد نور با هم توافق کردند. طبق این توافق، به استاد عطا محمد نور چندین وزارت و معیینیت و سفارت و خلاصه چیزهای زیاد می‌رسید. استاد هم در هر مصاحبه تعداد پست‌های به دست آمده را با انگشت‌هایش شمار می‌کرد. در این‌جا رییس جمهور دهان خود را باز کرد تا چیزی بگوید، ولی همین‌طور که دهانش باز بود، فکری به سرش زد و با همان دهان باز وارد فاز صبر استراتژیک شد. حالا با گذشت چند ماه نتیجه‌ی صبر استراتژیک این شد که امپراتور فقط یک و نیم وزارت (وزارت مبارزه با حوادث چندان وزارتی نیست) و یک سفارت و یک ولایت به دست آورد. البته تنها رییس جمهور غنی نیست که صبر استراتژیک دارد. داکتر صاحب عبدالله از همان روز نخست تقسیم‌کردن حکومت، وارد فاز صبر استراتژیک شده و چون بدبختانه کسی نیست که بیاید دندان‌هایش را بشمارد، دهانش همچنان باز مانده است. به همین دلیل مانند سی دی خش‌دار روی یک نقطه گیر مانده و تغییر نمی‌کند. خلاصه صبر استراتژیک چیز خوبی است. اگر همین صبر استراتژیک نمی‌بود، ایران سال‌ها پیش بر امریکا حمله می‌کرد یا مانند شعارهایش اسراییل را از نقشه‌ی جهان محو می‌کرد. همین صبر استراتژیک در وجود رهبر معظم انقلاب اسلامی جمهوری اسلامی ایران است که تا حال به این دو ابر قدرت رحم کرده است. حتا همین صبر استراتژیک باعث شده که دونالد ترمپ با پورن استارها… بگذریم از این صبر استراتژیک بوی خون می‌آید. اصلاً همین قدر که از صبر ستراتژیک فهمیدید، برای هفت پشت‌تان کافی است.